Trzecia generacja Forda Focusa MK3 została zaprezentowana na początku 2010 roku i od razu zyskała uznanie wśród wielu użytkowników. Przeprojektowane, nowoczesne wnętrze, zgrabna i zwyczajnie przyjemna bryła nie zestarzała się w momencie pisania artykułu (2023r.). Dzisiaj spojrzymy zarówno na pozytywne jak i negatywne cechy modelu. Prezentowany egzemplarz wyposażony jest w wolnossący silnik 1.6 Ti-Vct o mocy 105KM i pochodzi z 2015 roku.
Focus MK3 do floty czy rodziny?
“Why not both?” Trzeba pamiętać, że od momentu wprowadzenia do sprzedaży minęło już 12 lat, a mimo iż auto spowszechniało na drogach wcale nie jest nudne ani przestarzałe. Agresywny przód, szczególnie w wersji poliftowej, z grillem przypominającym brytyjską markę premium (Aston Martin) wciąż cieszy oko. Wersje sportowe, takie jak Ford Focus ST czy RS, posiadały jeszcze bardziej agresywną stylistykę zewnętrzną, z charakterystycznymi elementami takimi jak większe wloty powietrza, spojlery czy sportowe zderzaki. Zabezpieczenie w naszym egzemplarzu można ocenić na medal – brak oznak korozji, nawet w takich newralgicznych miejscach jak ramka rejestracji czy dokładki progów. W przedliftowej wersji jest nieco gorzej – pojawiają się pewne ślady na tylnych błotnikach czy progach, ale w głównej mierze jest to związane z zauważoną przez nas wadą wygłuszenia oraz odprowadzania wody z osłon. Trzeba przyłożyć do tego szczególną uwagę podczas mycia auta, ponieważ lubi się tam zbierać błoto oraz liście co blokuje samoczynne oczyszczanie się. Bardzo podobny problem występował w Fordach Mondeo (przednie progi). Sam lakier jest stosunkowo dobrej jakości, jednak nie jest idealnie – lubi się rysować, zatem wyjazdy do myjni szczotkowej oraz używanie gąbki przed dokładnym spłukaniem nie będzie dobrym pomysłem. Resumując, jeśli szukasz auta „nie za miliony monet” ale wyglądającego na nowoczesne, to będzie dobry wybór.
Auto ładne ale ma ciasne wnętrze…
To częsty argument osób przesiadających się szczególnie ze starszych aut. Owszem, na zdjęciach środek Forda wygląda na bardzo zabudowany i zwyczajnie ciasny. Deska jest przesunięta do przodu, a spora szyba ciągnie się daleko do przodu co potęguje wrażenie ciasnoty. Po spędzeniu ponad roku i przejechaniu 30 000 km muszę jednak odeprzeć ten zarzut. Osoba o 187cm wzrostu odnajdzie się tu bez problemu, ba – wyjazd do Chorwacji w 4 dorosłych (195cm kierowca, 186cm kierowca, 165cm pasażer, 168cm pasażer) nie był absolutnie w żadnym stopniu uciążliwy. Miejsca na nogi jest sporo, z tyłu nie trzeba siedzieć rozkrokiem, ale na pewno trzeba być uczciwym i napisać, że nie jest to komfort spotykany w Audi A8 czy Superbie. Jeśli użytkujesz auto głównie na 2 osoby, a co jakiś czas, wyjeżdżasz dalej w czwórkę znajomych i nie gracie zawodowo w koszykówkę – nie zwiedziesz się. Jeśli jednak trasa i załadowany bagażnik pod dach będzie nowym domem dla foki – wybierz inne auto.
Jakość materiałów to już klasyka Forda. Stonowana kolorystyka, wszechobecny plastik i skóra, którą znajdziesz wyłącznie na kierownicy i gałce zmiany biegów. Brzmi kiepsko, ale w rzeczywistości to auto nigdy nie miało być premium. Miało być jednak poprawne i służyć do codziennej eksploatacji, a to zadanie spełnia na medal. Przyciski nie mają zbytniej tendencji do wycierania się, plastik jest przyjemny w dotyku, tak samo jak miękka deska kokpitu. Pomimo szarości jest przytulnie, nic nie trzeszczy. Tutaj zdecydowanie na plus dla wersji poliftowej, z przedliftami różnie bywało, niemniej może być to też wina dłuższego stażu i przebiegu. Prezentowany egzemplarz to typowy polski salon, czyli klimatyzacja, radio i zestaw głośnomówiący, czyli pakiet startowy każdego handlowca. Wszystko jednak działa jak należy, jakość dźwięku jest bardziej niż zadowalająca, nie ma problemów z elektryką. Na plus można także zaliczyć przejrzystość menu pokładowego czy dodatkowy port USB z muzyką. Widoczność na dobrym poziomie, do wad należy zaliczyć słupki A, które ją ograniczają – czasem, szczególnie w mieście, trzeba się przechylić do przodu dla upewnienia.
1.6 EcoBoost jest najlepszy?
Tak, wiem, na forach piszą, że 1.6EB 150/182KM oraz 1.5 EB nie jest zły, trzeba dbać, a poza tym znajomy znajomego zrobił już takim 160 tys. km bez remontu. No to teraz pytanie, czy to szczęśliwy traf czy za niedługo będzie drogo, a drogo nie znaczy dwa czy pięć a kilkanaście tys zł. Czy naprawdę to ryzyko jest akceptowalne dla przyszłego właściciela popularnego i w założeniu prostego auta użytkowego? Każdy musi sobie odpowiedzieć sam. Osobiście uważam, że nie, tym bardziej iż w Focusie nie znajdziemy ani prestiżu, ani kosmicznych osiągów. Z czym zatem zmaga się ta jednostka? Przegrzewanie silnika. Zaczyna się niewinnie, czyli od ubytków płynu chłodniczego. Znalezienie pękniętego zbiorniczka czy wężyka możemy uznać za wygrany los na loterii. Niestety, jak to z loteriami bywa, prawdopodobieństwo przegranej jest zbyt wysokie, a przegraną w tym kasynie jest pęknięcie głowicy cylindra. Winowajcą jest mało wydajny układ chłodzenia a potwierdzeniem wady wprowadzona akcja serwisowa (która według użytkowników nie zawsze rozwiązuje problem). Kończy się remontem i nie ma tu drogi na skróty. Zdarzają się także pęknięcia tłoków. To może używany silnik? – koszt od 10 tys. zł bez gwarancji w jakim jest stanie. Do tego wszystkiego problemy z paskiem rozrządu. Producent zaleca (według różnych doniesień) wymianę co 10 lat lub 240 000km. Zdecydowanie warto skrócić te interwały o co najmniej połowę.
Na pomoc oszczędnościom i spokojnej głowie przychodzi silnik o podobnej pojemności, czyli 1.6 o oznaczeniu Ti-VCT (wcześniejszy DURATEC) pracujący w naszym egzemplarzu. Konstrukcja prosta do bólu, jej poprzednik montowany był jeszcze w Focusie MK1. Moc od 105 do 125 koni mechanicznych. Zastosowano tutaj zmienne fazy rozrządu oraz w zależności od wersji 2 lub 4 sondy lambda. O ile sam silnik nie ma poważniejszych wad, tak nie jest pozbawiony ich wcale. Mowa tutaj o kołach zmiennych faz rozrządu, które szczególnie w pierwszych wypustach MK3 potrafiły sprawiać problemy natury akustycznej. Komplet około 1000zł. Przechodząc dalej, w zależności od eksploatacji, często po przebiegach około 100 000km wyskakiwał błąd silnika z kodem p0420 – niska skuteczność katalizatora. Na początku, być może przez niewiedzę, wielu mechaników od razu wymieniało kosztowny filtr (3-7 tys. zł) wierząc, iż to w nim tkwi źródło problemu. Niestety problem szybko powracał. Po kilku latach obecności na rynku okazało się, że winowajcą jest tu głównie program sterujący pracą sond lambda. Ich przeprogramowanie w doświadczonym serwisie rozwiązywało usterkę, chyba że użytkownik jeździł wcześniej ignorując check engine – wtedy wypalony katalizator nadawał się już do wymiany. Użytkownicy Focusa Mk3 z tym silnikiem często zgłaszają też głośną pracę jednostki określaną jako grzechotanie lub stukanie. Coś co wydaje się bardzo poważną usterką w znakomitej większości przypadków ma związek z konstrukcją samej jednostki. Sposób wymiarowania cylindrów skutkuje powstawaniem owali a głośną pracę luźne spasowanie tłoka lub luz na jego sworzniu – brzmi źle? Nic bardziej mylnego. Na podstawie wielu opinii, także warsztatów i specjalistów od remontów tych jednostek można powiedzieć, że ten typ tak ma. Czasem po 50 tys. km, czasem przy 150 tys. km silnik na wolnych obrotach lub podczas schodzenia z nich, pracuje głośniej. Mimo wszystko z tą „usterką” jednostki te przy regularnym serwisie olejowym powinny przejechać bez problemu 400 a nawet 600 tys. km. To dalej nie studzi Twoich obaw? Bez obaw! Używany silnik można kupić już za 2500zł, co także potwierdza tezę niskiej awaryjności. Czy warto montować LPG? Wiem, że otworzę teraz puszkę Pandory, ale TAK, WARTO. Nie rozwijając tematu „Fordy nie nadają się do gazu” – to dlaczego montowali je fabrycznie w salonach? Nasz egzemplarz właśnie tak przejechał 100 000km z fabrycznym gazem, poprzedni 350 000km. Oba dalej jeżdżą, wielu ludzi (fora i grupy) zarówno w Fordach MK3 jak i MK2 jeździ, luzy zaworowe w normie nawet po znacznym przebiegu – ale warto je dla świętego spokoju skontrolować co jakiś czas. W zasadzie negatywne opinie o instalacji nie wychodzą z ust kierowców a przeciwników LPG. To w zasadzie koniec wad konstrukcyjnych. Za wadę niekonstrukcyjną często cytowana jest niska dynamika. Tutaj należy ocenić to na własnej skórze. Ktoś kto przesiądzie się do Forda z trzy litrowego diesla czy 220 konnej benzyny, będzie zawiedziony i nie można mieć do takiej osoby pretensji. Auto nie nadaje się do wyścigów, pierwszą setkę zobaczymy w 10,9s. Aby zgrabnie ruszać z miejsca, trzeba korzystać z wyższych obrotów. Na drogach szybkiego ruchu reakcja na gaz wydaje się dużo lepsza. Przy 140km/h mamy około 3700 obrotów, ale co najważniejsze, wcale nie powoduje to hałasu ani „wycia”. Trasa do Chorwacji będzie zgodna z przepisami i komfortowa. Reasumując, auto do jazdy codziennej wystarczy w zupełności z lekkim skrętem w stronę stwierdzenia: „szkoda, że nie wykrzesali dodatkowych 15 koni więcej”.
Jeśli chodzi o silniki diesla – 1.6tdci to jednostka prosta i bardzo oszczędna. Zadbana zrobi wiele kilometrów i nie nadszarpnie budżetu. 2.0TDCi to popularne 2.0HDI czyli konstrukcja PSA z lekkimi zmianami – tej nie trzeba za bardzo przedstawiać, jeden z najbardziej udanych diesli. Do opinii użytkowników o silniku odsyłamy pod ten LINK.
Podsumowanie – wad i zalet Forda Focusa MK3 1.6Ti-Vct
ZALETY:
– Bardzo dobry stosunek cena/jakość, roczniki 2011-2014 w cenach 20-32 tys. zł, 2015-2020 od 33 tys zł. (dane z 2023r.)
– Udane jednostki benzynowe 1.6Ti-VCT oraz 2.0 (najczęśniej USA)
– Udane silniki diesla
– Stylistyka oraz wszechstronność
– Znakomite prowadzenie (zawieszenie)
– Tanie i dostępne części zamienne
WADY:
– Zaniedbany egzemplarz 1.0/1.6 EcoBoost drogi w serwisie
– Często egzemplarze poflotowe
– Korozja przy braku dbałości o czystość
Dziękujemy za przeczytanie artykułu. Zdecydowanie pozytywnie oceniamy ten model Forda i chętnie odkupimy od Ciebie taki samochód. Zapraszamy do skorzystania z naszego skupu aut we Wrocławiu i wyceny.